Hala umudum var

O kadar çok şey bekliyorken hayattan, hiç birşey alamadan devam etmek gibi geçti herkes için 2016.. Oysa bembeyaz hayallerle girmemişmiydik bu yıla.. 

Kaybedilenler, yok edilenler, yitirilenler... 

Herkesden birşeyler alıp götürdü giderken 2016... 

Ve biz yine, yeni umutlarla, yeni heyecanlarla nasıl olacağını bilmediğimiz ama hep iyiyi umud ettiğimiz bir yıla giriyoruz bi kaç gün sonra... 

2017 Hepimiz için henüz tertemiz..

Geriye dönüp baktığım da hatıralarımda kalıcak hiç iyi bi anım yok belki ama "Mucizeler Dükkanı Patisserie&Cafe" yi hayatımıza bu yıl soktum ben. 2016'nın bir Mart sabahı, daha önce aşık olduğum bu dükkanın devredileceğini öğrenip bu sefer kapısından içeri "benim olmalı" diyerek girmiştim.

Sonra çok geçmeden el sıkıştık ve ben yıllarca hayalini kurduğum Cafe ye bir adım daha yaklaştım.. Şimdi yapmam gereken tek şey orayı hayalimle buluşturmaktı. Önünde çıçekleri olan, içerisinde renk renk kar kürelerimin olduğu, fuşya-beyaz, fonda ise Leonard Cohen çalan bi cafe olmalıydı burası. Ve oldu da, hayalimdeki herşey oldu. Kapısından geçenleri içeri çeken kurabiye kokuları, sabah fırından çıkmış sıcacık ekmekle edilen kahvaltılar, öğlen menüsü için hazırlanmış tazecik börekler, çorbalar...

Hep aynı yüzlerin olduğu buluşma noktası, köşe başı pastanesi, mahalle cafesi.. Ve biz 6 ayın sonunda aslında istediğimiz yere ulaşmaya bile başlamıştık..İnançla, sevgiyle, sabırla, ve en doğrusu mucize bi ekiple...

Ama yaşanılan bu olaylar, kaybedilenler.. Yitip giden onca şey hep mutluluk hevesimizi kursağımızda bıraktı bizim. Kahkahalarımız içimizde kaldı, gülemez olduk.. Her sabah tedirgin uyanıyorken insan, bu kadar güvensiz bir ortamda yaşamaya çalışırken nasıl zevk alınır hayattan bilemiyorum ama benim hala umudum var..

2017 den tek beklentim huzur aslında... Öyle güzel öyle mutlu geçki, bu yıl yaşadığımız tüm kötülükleri unuttur bize..

Herkese musmutlu geçireceği bir yıl diliyorum..

Hoşçakalın..