Denetimin Önemi

Anneler Günü dolayısıyla, İzmir’in Buca ilçesinden yola çıkarak Marmaris’e gitmekte olan bir günlük turun elim bir kazayla sonuçlanmasının üzerinden on gün geçti. Bu organizasyon, kaçak tur organizasyonu olarak adlandırılan, yani yasal bir Turizm Acentesi tarafından yapılmayan bir organizasyon olarak kayıtlara geçti. Peki, sadece bu tip “kaçak organizasyonlar” mı kazalara neden oluyor? Hayır! Bu acı olaydan sonra, yasal bir acentenin de aracı Muğla dolaylarında kaza yaptı. Allahtan Ukraynalı turistleri taşıyan araçta can kaybı olmadı. 

Bu kazalar bize “Yol ve Tur denetimlerinin” ne kadar önemli olduğu gerçeğini, bir kez daha gösterdi. Yoğun olarak yolculuk yapılan yollarda trafik polisi ve jandarma tarafından trafik kontrollerinin; turizm güzergahlarında da Kültür ve Turizm İl Müdürlükleri, Tursab, Tureb veya Meslek Odaları ile birlikte yapılan “Tur Denetlemelerinin”,periyodik ve planlı bir biçimde yapılmasının zorunluluğu ortada. Bu denetimler ilgili kurum ve kuruluşlar ile savsaklanmayacak bir ciddiyet içinde, eşgüdüm halinde sürmeli, yaygınlaştırılmalı. 

Şimdi şu denetimleri bir mercek altına alalım isterseniz. Bir kere, denetimler kopuk kopuk, gelişigüzel yapılmamalı. Denetmenler iyi eğitilmiş olmalı. Doğru yerde ve doğru zamanlarda denetimler gerçekleştirilmeli. Denetim esnasında zamanı iyi kullanmalı. İlgili her kurumun bu işe ayıracağı yeterli personeli bulunmalı. Devletin ve ilgili kurumların denetimlere ayıracağı ödenekler arttırılmalı. Denetimler tam bir gizlilik, disiplin içinde icra edilmeli. Yukarıdan, sağdan, soldan müdahaleler olmamalı. Denetimler esnasında, zaman kaybedici, gereksiz diyaloglara girilmemeli. Tur dosyalarında zorunlu olan evraklar dışında, araçların turizme elverişliliği de denetlenmeli. Aracın tarihi, kapasitesi, bakımının yapılıp yapılmadığı, aracın dolmuş usulü doldurulması, muavin koltuğunun kullanılmaması, kaptanın yasal çalışma saatlerini aşıp aşmadığı, görünüşü, rehberin yasal olup olmadığı, geleneksel yerinde oturup oturmadığı, tur programının “yapılabilirliği”, mesafeler, her önemli ayrıntı çabuk ve dikkatle kontrol edilmeli. Bu ayrıntılı denetim için ne gibi hususların denetlenmesinin, hangi kurumun denetlemesinin gerektiği ve geçerlilik tanımları saptanmalı. Gerekirse, tutanaklar bu duruma göre değiştirilmeli. Bir genelge ile ülke çapında uygulanmalıdır.

Tüm bu söylediklerim, bazı yeni değişikliklerin yapılmasına, bir hazırlık safhasına muhtaç elbette. Ancak, ilgili kurum ve kuruluşlarla belli bir sürede, titiz bir çalışma ile tüm bu hususlar yerli yerine getirilecektir kanısındayım. Konu öyle yaşamsal bir öneme sahip ki, artık kaybedilecek ne zamana ne de bir kaygıya ihtiyacımız var. Başta neden sadece “kaçak acentecilik ve rehberlik” değil de, “tur denetimleri” ifadesini kullandım, sanırım anlatabilmişimdir sebebini. Kaçak acentecilik ve rehberlik denetimlerini, salt meslek çıkarlarına yönelik değil, kamu yararına geliştirerek yapmak, denetimlerin kamuoyunda da sahiplenilmesine yol açar ki, ülkemizin ve turizmimizin buna ihtiyacı var. Kazasız, belasız, tertemiz bir turizm için neler mümkün?